Wydawca treści Wydawca treści

Jazda konna

Już ponad 7 tysięcy kilometrów tras konnych wyznaczyły Lasy Państwowe dla miłośników wypoczynku w siodle.

Coraz większa popularność jazdy konnej zmobilizowała wielu nadleśniczych do tworzenia nowych szlaków. Z „Raportu o stanie lasów" wynika, że w latach 2010-2011 na terenach zarządzanych przez Lasy Państwowe długość takich tras podwoiła się. To bardzo dobra wiadomość dla koniarzy. Droga udostępniona przez nadleśniczego jest bowiem, zgodnie z ustawą o lasach, jedynym miejscem w lesie, gdzie można się w ten sposób poruszać. Nawet jeśli przed wjazdem na nią nie ma żadnego znaku zakazu, ani też nie jest przegrodzona szlabanem, wjeżdżać na nią konno nie można (podobnie jak samochodem, motocyklem czy quadem).

W kupie siła

Jeżeli w naszej okolicy brakuje szlaków konnych, możemy zgłosić się do nadleśnictwa z prośbą o ich wyznaczenie. Warto, by taki wniosek poparła większa grupa miłośników tego rodzaju rekreacji. Jeśli zainteresowanie będzie wystarczające, a stan nawierzchni drogi i sposób jej użytkowania (czy np. nie poruszają się na niej maszyny leśne) na to pozwoli, jest szansa, że nowy szlak powstanie.
Trzeba pamiętać, że nadleśnictwa za przejazd drogami leśnymi, w wypadku ich komercyjnego użytkowania, mają prawo pobierać opłatę. Chodzi tu np. o wycieczki, przejażdżki czy rajdy organizowane przez stadniny czy gospodarstwa agroturystyczne - powinny podpisać z nadleśnictwem, jeśli tego ono wymaga,  umowę, w której będą określone prawa i obowiązki obu stron, czas obowiązywania i wysokość opłat. Jeśli jednak jesteśmy osobą prywatną, która od czasu do czasu wybiera się na przejażdżkę po lesie, nic nie płacimy.

Brak zgody na utworzenie szlaku konnego nie oznacza złej woli nadleśniczego. Może mieć ku temu ważne powody. Wbrew pozorom, konie potrafią poważnie zniszczyć nawierzchnię leśnej drogi. Kopyta dziurawią ją tak bardzo, że często uniemożliwia to później poruszanie się rowerem i utrudnia spacer pieszym. Nierzadko konie uszkodzą  drogę bardziej niż leśne maszyny podczas prac przy pozyskaniu i zrywce drewna, a trzeba od razu dodać, że nawierzchnia rozjechana przez ciągniki naprawiana jest zwykle dość szybko po tym , jak wyjadą one z lasu.

Najważniejsze są zasady

Niezależnie od szkód, jakie mogą spowodować konie, przepisy zakazujące jeźdźcom wjazdu do lasu poza wyznaczonymi drogami budzą kontrowersje, także wśród leśników. Wydaje się, że to rygor tego samego gatunku, co wszechobecne niegdyś tabliczki „Zakaz fotografowania" - swego rodzaju relikt przeszłości. W wielu krajach Europy Zachodniej, choćby w Niemczech, przepisy działają odwrotnie niż w Polsce. Tam można jeździć konno po wszystkich drogach leśnych, z wyjątkiem tych, na których ruch ograniczono np. ze względu na nieodpowiednią nawierzchnię, zbyt dużą liczbę pieszych turystów lub przejeżdżające maszyny leśne. Niestety, nie ma większych szans, by w Polsce wprowadzono podobne zasady, jak u naszych zachodnich sąsiadów. Nie dalej niż w zeszłym roku Janusz Zaleski, wiceminister środowiska przekonywał, że przepisy o udostępnianiu lasów spełniają swoją rolę  i ich zmiana nie wydaje się konieczna. Na razie trzeba więc liczyć na przychylność nadleśniczych. I warto o nią dbać, przestrzegając zasad korzystania ze szlaków. Przede wszystkim należy pamiętać, że droga do jazdy konnej to nie tor wyścigowy i korzystają z niej także piesi turyści. Nie można z niej zjeżdżać, chyba, że musimy ominąć przeszkodę lub mamy inny naprawdę ważny powód (np. ratujemy zdrowie). Dobrą praktyką jest jazda środkiem szlaku, tak aby nie niszczyć nawierzchni po bokach, którymi najczęściej poruszają się piesi i rowerzyści. Osoby małoletnie powinny jeździć konno w towarzystwie dorosłych. Wyruszać na trasę należy po świcie, a wracać z niej przed zmierzchem. Po swoim koniu należy także posprzątać.

Każde nadleśnictwo, które wyznacza szlaki konne, tworzy także regulamin poruszania się po nich – warto go przeczytać przed wyruszeniem na trasę. Poza zasadami poruszania się, przedstawione są w nich także oznaczenia szlaków. Podstawowe to pomarańczowe koło na białym tle oznaczające sam szlak oraz pomarańczowe koło z czarną obwódką oznaczające jego początek i koniec. Czasami stosuje się też inne oznaczenia, np. zieloną podkowę na białym tle.

Warto wiedzieć

W 2011 r. sieć szlaków konnych na terenie Lasów Państwowych liczyła 7 tys. km. Jedną z większych atrakcji dla jeźdźców w Polsce jest Łódzki Szlak Konny, który częściowo biegnie także przez tereny Lasów Państwowych, a RDLP Łódź była wśród jego twórców. Ma w sumie ponad 2000 km i jest najdłuższym tego typu traktem w Europie. Na trasie znajduje się 200 ośrodków jeździeckich, 21 punktów postojowych, 1400 tablic informacyjnych, 30 punktów informacyjnych monitorujących turystów i ponad 1000 atrakcji turystycznych. Ciekawostką jest, że jeździec może bezpłatnie wypożyczyć lokalizator, który w wypadku niebezpieczeństwa wyśle służbom ratunkowym informację o pozycji będącego w opałach turysty

Lokalne szlaki konne aż takich udogodnień, jak lokalizatory, nie oferują. Nadleśnictwa troszczą się przede wszystkim o to, żeby wszystkie trasy były czytelnie oznakowane, zawsze przejezdne, by były przy nich koniowiązy oraz wiaty umożliwiające odpoczynek i schronienie przed deszczem. Przede wszystkim jednak dbają, by przebiegały przez najpiękniejsze tereny Lasów Państwowych. Co oferują miłośnikom jazdy konnej, najłatwiej dowiemy się w siedzibach nadleśnictw oraz w serwisie czaswlas.pl.


Szlaki konne

Regulamin korzystania ze szlaków konnych

  1. Szlak konny Nadleśnictwa Miastko przeznaczony jest wyłącznie do turystycznego, rekreacyjnego i szkoleniowego użytkowania koni wierzchowych, a tam, gdzie pozwalają na to warunki terenowe i formalnoprawne, również zaprzęgów konnych.
  2. Przed skorzystaniem ze szlaku konnego każdy użytkownik zobowiązany jest do zapoznania się z niniejszym regulaminem.
  3. Organizatorem turystyki konnej na terenie Nadleśnictwa Miastko nie jest PGL Lasy Państwowe, lecz są nimi ośrodki jeździeckie, stadniny, gospodarstwa agroturystyczne posiadające konie na cele rekreacyjne itp. Za ewentualne wypadki na szlakach konnych odpowiada organizator turystyki.
  4. Szlak konny ma charakter terenowy i nie posiada specjalnych przystosowań zwiększających bezpieczeństwo, dlatego też należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza przy pierwszym przejeździe nieznanym odcinkiem szlaku.
  5. Każdy użytkownik dorosły korzysta ze szlaku na własną odpowiedzialność, a dzieci użytkują szlak na odpowiedzialność opiekuna. Zabrania się jazdy konnej bez opieki osobom w wieku poniżej 17 lat.
  6. Jazda konna jest dopuszczona stępem jedynie po wyznaczonych drogach leśnych i terenach/placach do tego przeznaczonych.
  7. Wskazane jest poruszanie się konno środkiem drogi.
  8. Podczas wymijania i/lub omijania innych użytkowników szlaku obowiązuje ruch prawostronny.
  9. Zbaczanie ze szlaków konnych jest dopuszczone jedynie w sytuacji wyższej konieczności (ratowania życia i zdrowia ludzi lub koni, alarmu o pożarze lasu, ominięcia powstałych przeszkód).
  10. Poruszanie się po szlaku konnym jest dozwolone od świtu do zmroku.
  11. Liczba koni wjeżdżających w tym samym momencie na dany odcinek szlaku konnego nie powinna być większa niż 10 (zastęp). W ciągu doby szlakiem nie powinno przemieszczać się więcej niż 10 zastępów konnych, tj. około 100 koni.
  12. Na szlaku konnym mogą pojawić się przeszkody powstałe w sposób naturalny bez wiedzy organizatora turystyki, np. złomy, wywroty, konary złamane okiścią, drzewa ścięte przez bobry. O ich istnieniu prosimy poinformować zarządcę terenu – Nadleśnictwo Miastko pod numerem telefonu 59 857 32 01.
  13. Obowiązek uprzątnięcia po koniu korytarza szlaku konnego i powierzchniowych obiektów rekreacyjnowypoczynkowych – miejsc odpoczynku, parkingów leśnych – spoczywa na jeźdźcu.
  14. Woda znajdująca się na terenie Nadleśnictwa Miastko jest niezdatna do picia przez ludzi i zwierzęta, może być wykorzystywana jedynie do celów gospodarczych. Ewentualne spożycie następuje na własną odpowiedzialność, a Nadleśnictwo Miastko nie odpowiada za skutki niezastosowania się do ostrzeżenia.
  15. Jazda po szlakach konnych, znajdujących się poza lasem bądź takich, gdzie istnieje prawdopodobieństwo napotkania pojazdów kołowych, dozwolona jest jedynie pod warunkiem przestrzegania przepisów o ruchu drogowym.
  16. Poszczególne odcinki szlaku mogą być okresowo zamykane z powodu prowadzenia prac leśnych lub innych ważnych względów. Będą wówczas oznaczone tablicami ZAKAZ WSTĘPU, czerwoną chorągiewką lub w inny czytelny sposób.
  17. Osoby korzystające ze szlaku zobowiązane są do podporządkowania się poleceniom pracowników Straży Leśnej.
  18. Za niestosowanie się do jakiegokolwiek punktu niniejszego regulaminu może zostać nałożona na użytkownika koni (nie hodowcę) grzywna w wysokości ustalonej przez administrację leśną.
  19. Nadleśniczy może udzielić zezwolenia grupom zorganizowanym na poruszanie się końmi wierzchowymi poza wyznaczonymi szlakami konnymi w określonym miejscu i czasie. W takim wypadku Nadleśnictwo Miastko nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody powstałe podczas poruszania się przez grupę poza wyznaczonymi szlakami.
  20. Na organizowanie imprez o charakterze wyczynowym lub masowym należy uzyskać zgodę nadleśniczego Nadleśnictwa Miastko. Organizator musi wówczas poinformować Nadleśnictwo Miastko o terminie i miejscu planowanych rajdów, wycieczek, imprez grupowych itp. nie później niż 14 dni przed ich planowaną organizacją. Na organizatorze spoczywa obowiązek sprzątania miejsca imprezy w jej trakcie i po jej zakończeniu.
  21. Nadleśnictwo Miastko nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody rzeczowe lub osobowe powstałe w trakcie korzystania ze szlaków konnych.
  22. Rozpoczęcie korzystania ze szlaku konnego uważa się za akceptację przez użytkownika niniejszego regulaminu w całości.
  23. Każda osoba, która zauważyła ogień w lesie, ma obowiązek niezwłocznego poinformowania Straży Pożarnej tel. 112 lub 998 i nadleśnictwa tel. 668 119 315.


ZARZĄDCA TERENU
Nadleśnictwo Miastko
Pasieka 14A
77-200 Miastko
tel. 59 857 32 01, 668 119 315